Общее·количество·просмотров·страницы

вторник, 26 июля 2016 г.

Чучундра. (пародия на тему «все народы произошли от…»)

Чучундра.
(пародия на тему «все народы произошли от…»)

Все народы произошли от чукчей.
Раньше на Земле жил народ, который называл себя Чук, чуки, то есть лучи света. И поклонялись они единому Богу - Создателю, которого называли Тунгра – Сиятельный. И земли, на которых они жили, назывались земли Тунгра. То есть планета называлась раньше Тунгра. Это потом люди эпохи Петра, забывшие свои истинные корни, обзовут земли Тундрой, не понимая смысла.
Бога Тунгра чуки ассоциировали с солнцем, символом бога было кольцо с чытермя чуками (кистями), смотрящими в разные стороны. Служители Бога носили его символ. Их называли Чукынган – то есть светлая элита. Они скромно именовали себя  Чукча – Служители Света.
Шли годы, многие чуки поддались искушению легкой жизни и начали забывать заветы предков. Продались злате и серебру, наивно полагая, что это позволит им спокойно лежать на печи и ничего не делать, ну, либо делать на авось. Для чего убегали в леса и искали легкой наживы.
Их славливали и отсылали к окраине самой дальней. Тех, кто стал жить на Окраине,  стали называть Словины, то есть словленные.
Тех, кто искал и ловил отщепенцев, звали тот-ари – лови вора – то есть полицейские, по-нашему. «Тот ари» – «держи вора» – или просто «Тать» – «держи» - так они кричали, завидев вора. 
Отсюда русское слово вор (ар).
Правда, первичное значение слова ар – не вор, а отделившийся. Но это другая история.
Были еще тугры – верные свету.  Но семантика языка такова, что буква «Т» отпала, и осталось «угры». Хоть в татарском языке это слово и означает – вор. Это тоже другая история.
Вот так и разошлись.
И, только служители света Чукчи остались верны традициям предков и продолжали мирно пасти оленей, прекрасных животных с рогами подобно лучам солнца.
Согласно преданию в день зимнего солнцестояния сам Тунгра прилетал на них. Отгоняя наступающую тьму.

Поскольку Тунгра есть всё, он спускался в  триедином виде – Мужчины, Женщины и Ребенка.
Бога Отца звали Чу, Бога Матерь – Им, ребенка – РаШа. Иногда просто Ра. Или просто Ша.
Богоматерь  Им  покровитель маленьких детей, поэтому всегда готовила подарки для них. А, Чу помогал ей, неся тяжелый мешок.
Любовь между мужчиной и женщиной была священна, а когда создавалась новая семья, то для них строился новый дом, называемый Чум, то есть место соединения мужского и женского начал.
Но с приходом темных сил имя Им было забыто. Они сделали всё, чтобы стереть память о ней. Любовь между мужчиной и женщиной назвали грехом, понятие любви подменили жалостью, а истинный грех слияния без любви назвали супружеским долгом. В общем, все извратили.
А слова древней молитвы, обращенной к Матери, запретили совсем, сказав, что материться нельзя. Это грязные слова. И как могут слова, обозначающие священные органы зачатия и деторождения, и сам процесс единения мужского и женского начал, быть грязью, не объяснили.
…Рай под ногами Им-матери вашей!..
Начали говорить,  что  Тунгра – это не муж с женой и ребенком,  а дед с внучкой, а ребенок просто символ нового года. Ибо не выдержал Бог и постарел, отражая всю тяжесть скорби за своих детей, и скорбь жены себе еще взял.
…что Тунгра не бог вовсе, а просто тундыра – то есть морозящий, а Чу стали называть Суык бабай или Кыш бабай (тат.), по-русски – Дед Мороз, а Им – Снегурочкой. Кстати, они до сих пор тепло одеваются, как настоящие Чукчи.
На западе совсем отличились, обозвав Им злой Снежной Королевой, забирающей детей. Они были наказаны за это гомосексуализмом и полным вырождением нации.
Ах, ну, конечно! Бог создал человека по образу и подобию своему и сказал, что по вере каждому даст. Раз верите, что Бог всего лишь отец и сын без матери  - получите.
Да, мы же о Чукчах.
Они и поныне призывает всех нас вспомнить, что МЫ есть один единый Великий народ Чукча, выучить родной чукотский язык, объявить его государственным языком России и жить в любви и гармонии, как жили наши великие предки.
Да здравствуют великий Чукотский народ и Великий Чукотский язык – матерь всех языков!
В русском языке много слов, подтверждающих факт того, что Бога звали Чу.
Чудо – Чу дал, Чувствуй – ощути в себе Чу (бога), Чутье – интуиция,  Чуб, Чудак – (без комментариев), Чур меня –  Чу ар меня - призыв к Чу, чтобы отделил от опасности (ар – отделенный, помним, да). А тех кто, вставал на защиту от опасности и темных сил, звали Чурка, то есть воины Чу.
В татарском языке тоже есть такие слова, например, созвездие Большой Медведицы зовется Чумеч Йолдыз, то есть созвездие перевернутого Чума, хотя в современном варианте слово Чумеч воспринимается как ковш. Обереги в виде круглых монет, которые девушки вешали на волосы и одежды, называются чулпы. Чутлау – (ст.тат.) - уважать, считаться. Чулпан – утренняя звезда.
В чеченском: чубузар – закат (похоже на башкирский «чу босар» –  чу сядет), чурт – памятник, чулацам – воплощение.
Кстати,  на коми-пермякском – чужанин означает Родина. Чужом – рождение, лицо.
Можно и дальше перечислять, но народов России более двухсот…
И, каждый народ найдет немало слов, подтверждающих их происхождение от чукчей.
Правда, враги и тут постарались, извратив смысл таких слов, как чужой, чума, чушь, чудовище… А также смысл слова чу-чело.
Полубога без женской составляющей своей сути Чукчи стали называть чучундрой, или обру-бог или просто у-бог, или даже у-божеством. Но истинные Чукчи, конечно, никого не судили, таким образом, выражая лишь великую скорбь  и сердечную боль по потерянным братьям и сестрам.
Что примечательно, народы тундры весьма мирные демократичные люди. Никогда не пытались завоевать мир, не замечены в локальных конфликтах, не придумывают религии, и, главное,  не пытаются навязать свое мировозрение другим людям,  ни через религиозные войны, ни через миссионеров.
То есть они настолько естественны, безмятежны и спокойны, живут в гармонии с собой, природой и богом, сами по себе без всяких медитаций и практик, что дзэн-буддисты нервно курят в сторонке.

Может быть, Землю переименовать в Тунгру?

суббота, 1 февраля 2014 г.

Тылсымлы татар теле.

Как известно, одно из значений слова РА – Бог.
 Татары по сей день обращаются к богу «Раббым» Раббы – Бог, Господь. 
Также мы знаем, что: Бог есть Любовь, 
Бог - Создатель. 
Любовь – Сөю, Мәхәббәт, Ярату, 
Создатель – Яратучы. 
Получается: Бог – Я-Ра-Ту
Я - межд. (при обращении) о, 
Ра – Бог, 
Ту – (здесь) родитель, создатель. 
Я Ра Ту - О Бог Создатель. 
 Но у слова ярату есть много значений. 
1. ярату I гл 1. в разн зн любить, полюбить // любовь 2. одобрять 
2. ярату II гл создавать, творить 
3. ярату III гл 1. подгонять 2. Подбирать, приспособить, сделать так, чтобы подошло, т.е. гармонизировать, привести в гармонию. 
А Гармония (др.-греч. Ἁρμονία) — в древнегреческой мифологии- богиня согласия, олицетворение счастливого брака. 
Ярату – гармония между людьми. 
Казалось бы, простое слово «Ярату», а сколько в нем сокрыто мудрости.
 Еще есть выражение: «Хатын иренә ярарга тиеш». Ныне понимается, как: «Жена должна угодить мужу». Понятно. А что должен сделать муж, чтобы жена ему угодила? 
Ире хатынын яратырга тиеш”. 
Т.е. любить. Получается, чтобы угодить мужу, жена должна быть всего лишь любимой им. А если нет любви, то угодить кому бы то ни было априори невозможно. 

Кстати, о счастливых браках. Мужчины называют жену – Җаным – душа моя. 
А почему не “ребро мое” – “Кабыргам минем”? Казалось бы, Ева сделана из ребра Адама. Ребро – кабырга. Может дело в переводе? 
Давайте посмотрим синонимы слова ребро-кабырга. 
Бок-ян (ягодицы еще называют «Янбаш» - начало бока). 
Ева создана из бока Адама – не звучит. 
Һава Адәмнең яныннан ясалган – звучит
Но, Ян – Җан (Йа и Җ – равнозначные фонемы) 
Т.е. Һава Адәмнең Җаныннан ясалган. 
Так, вот почему мужчины женам говорят «Җаным»! 
Русский текст как же? Если взять правило татарского языка и приравнять фонемы К и Г, а потом написать 
«Ева сделана из боГа Адама». 
 Получается, что Ева – богиня. 

 Следующее: есть выражение «Жить как в сказке». Где?! - В Сказке! От слова сказать. То, есть буквально, сказка это то, о чем говорят. 
А слово «әкият»? В древнем татарском языке твердые и мягкие гласные не различались (аз-әз, ата-әти, ана-әни). Отсюда Ә заменяем А. Получается: 
Акият – Ак-ият, 
Ак – белый цвет, свет, святость, мудрость. 
Ият – место, где оно обитает, властвует (хакимият – администрация, место, где сидят администраторы). 
Значит, где-то есть или было место, где властвовала и властвует мудрость. 

А что означает слово “кара”? 
Кара – черный, 
Кара – смотри. 
Ка/га –движение, изначально га – поступательное, ка – отступательное (ал-га - вперед, арт-ка - назад). Плюс указание движения в любом направлении осуществляется путем присоединения к слов га/ка:  магазинга барам, эшкә барам, суга барам, кияүгә чыгам -  иду в магазин, иду работать, иду за водой, выхожу замуж).
Ра – свет. (бог солнца) 
Кара - Черный цвет – отсутствие всех спектров света. Т.е. буквально ушел свет - ка ра. 
Кара – смотри – караш ташла, күз сал, күз сирпе, күз төшер - брось взгляд, брось свет – ка ра. Вспоминаем зрительный процесс: свет падает на предмет, отражается и наши зрачки улавливают эти световые волны и в мозг поступет информация о предмете. Т.О. кара – направь свет, брось свет и узри. Т.е. чтобы узреть надо направить внимание, свет души. (күңел күзе күрмәсә, маңгай күзе – ботак тишеге). Так и получилось, что слова смотри и черный являются омонимами.
Причем это также показывает, что древние татары имели понятие о природе света и о соответствующих физических процессах. А также знали, что темнота – есть лишь отсутствие света. И ничего страшного в нем нет. 

 Кстати, в татарском языке также сокрыто, что: 
- все предметы одушевленные. Например, мы пишем ручкой, т.е. используем неодушевленный предмет для работы – без ручка белән язабыз – мы пишем с ручкой – т.е. мы сотрудничаем с ручкой. 
- мужчины и женщины равны, язык их не разделяет по роду. Она _ Он – Ул. - когда то был матриархат: Ханым – обращение к хану – властителю, Ханым - обращение к взрослой женщине. 
Женщина - Властитель
...продолжение следует...

вторник, 18 декабря 2012 г.

Дөнья бетә? (Дога)


Иртәгә дөнья бетә, диләр. Тәүбә! Кызык та инде кешеләр – буш сүз сөйләп, тик йөриләр. Шулай да... әгәр дә сүз буш булмаса? Я, Ходаем, бер Үзеңә сыенам. Син генә безне бар афәттән коткара аласың. Коткар безне, Тәңрем!
Тәңрем, бер Сиңа сыенам. Булсаң иде һәрчак янымда. Бар афәттән сакласаң иде. Мине, халкымны, илемне һәм телемне.
Әй, Ходаем, кешеләр бит әле сабый хөкемендә. Булган бар байлыкны җимерә, вата, кыйрата гына беләләр. Кылган кылыкларының асылын аңламыйлар: 200 вольтлы розеткага тимер чәнечке тыккан кебек.
Чишмәләрнең саф суларын пычраталар да, шешә-шешә су сатып алалар.
Урманнарны кисәләр дә, һава чисткарткыч сатып алып фатирларга куялар.
Җир сөреп иген үстерергә чара тапмыйлар, ясалма ризыклар ясарга чара табалар.
Планетаның җәннәт кебек матур почмакларын табалар да, анда чүплек ясыйлар. Башка сыймаслык хәл: җәннәт урынына чүплек!
...Дөнья бетә имеш. Тфу! Ачуым да бер килмәсә! Бетәргәсе калмаган бит инде. Ни суы, ни һавасы, ни азыгы адәм рәтле...
Әә, монда якты дөнья турында сүз бара бит әле. Якты дөнья. Шул яктылык кына калган да инде. Анысы да, чыганагы планетадан читтә булу сәбәпле генә.
Кичер безне, Тәңрем! Үзең сакла безне. Йолып ал шул тома наданлык эченнән. Күңелләребезгә нур сал!
...Тукта, иртәгә бит – Нардуган. Нур туган! Нур туган көн!!! Аллага шөкер! Я, Раббым, Ходаем, онытып та киткәнмен. Биргәннәреңә мең шөкер! Мин ышанам Сиңа, Раббым. Мин Синең һәрвакыт безнең белән, безнең янда булуыңа ышанам. Мин Сиңа ышынам. Сөекле, яраткан Тәңрем. Амин.

вторник, 13 декабря 2011 г.

Нурлы күңел серләре...

Исламия Мәхмүтованың "Мәхәббәт чишмәсе" пьессасы буенча куелган спектакльне караганнан соң туган уйлар (К.Тинчурин исемендщге театр. Казан).

     Рәнҗеш, ачыныш, үч тоту күңелне яман кыра, әрнетә, йөрәкне тырный. Рәнҗешне кичерергә, ачуны гафу итәргә үзеңдә көч тапсаң, рәхәт булып китә, күңел яктыра, йөрәк тынычлана. Күңелгә нур тула. Иман нуры. 
     Кешенең күңелендә иман нуры бар икән, караңгылык аны басалмый, кара көчләр аны җиңәлми. Беркем дә аны юлдан яздыра алмый. Чөнки шул күңел нуры аның юлын һәрвакыт фонарь кебек яктыртып торачак. 
     Юлларыгыз якты булсын.


среда, 6 июля 2011 г.

Бала-чага, яшүсмер... аларны тик аңлый бел;)

Ни хәлдәсез!
Аллага шөкер, тагын язам.
     Ара-тирә еш кына хәзерге заман яшүсмерләренең ата-ана сүзен исәпкә алмыйча, күберәк, дус булып йөргән, үзләре кебек бала-чаганың сүзенә колак салу, ата-анага карата олылау-хөрмәтнең азайганлыгы турында ишетергә туры килгәли. Шулай ук, бу хәлнең дөрес булмавы, ата-анага хөрмәт күрсәтелергә, ата-ана сүзе өстен булырга тиешлеге дә тәкрарлана. Бүгенге заманда бу хәл мөмкин микән? – дигән сорау туу ихтимал.
     Ә икенче яклап карасак – бүгенге көндә дә балалары ата-анасын олылап, хөрмәт итеп яшәгән гаиләләр дә җитәрлек. 
   Асылында исә, ул гаиләләрдә әти-әни булган кешеләр балаларына карата һәрвакыт ихтирамлы, игътибарлылар. Кечкенә генә сабый да - олы шәхес икәнен аңлыйлар, аның сүзләренә колак салалар, аның фикерен исәпкә алалар. Ялгыш фикер йөртә, дип, уйлаган очракларында, фикернең нигә ялгыш икәнен аңлатып-исбатлап бирәләр. Шулай исбатлап маташкан араларда, кайвакыт, бала түгел, ә үзләре әлегә тиклем ялгыш фикер йөрткәннәрен ачыклап, үз ялгышлыкларын танырга да көч табалар. Баланы “дөнья авырлыкларыннан саклап калырга” тырышып аның иркен чикләмиләр, үсешенә комачауламыйлар. Биргән сүзләрендә торалар һәм баланың ышанычын алдамыйлар. 
    Тагын шул: алар, барысы да диярлек, балалыктан чыгып олылар акылы утырткач кына, үзләрендә бала тәрбияләрлек рухи халәт тойгач кына ата-ана булырга базнат иткәннәр.
Чыннан да, баларны куркытып тәрбия биреп була торган заманнар үтте. Хәзерге заман балалары курку белмичә туа. Барысы да диярлек – Индиго, - ягъни олылардан да күберәк белә, алдан күрә, фикер кыла белү белән аерылып торалар. Мондый балаларны тыңлатыр өчен тудырып үстерү генә аз, алар алдында абруйлы булырга да кирәк.
Бала бит ул ата анасының кулы я аягы түгел, “бавыр ите” белән “йөрәк парәсе” ягъни башка берәр әгъзасы да түгел. Бала – аерым бер кеше. Ана карынында яралып туса да, ул Ходай Тәгалә рәхмәте белән генә ярала һәм барлыкка килә ала. Шулай булмаса гарип балалар тумас иде (кемнең гарип бала үстерәсе килсен?), балага узалмый интеккән, теләмәстән балага узган хатыннар булмас иде...
    Әйе, кеше ата-ана тәне аша дөньяга килә... Ләкин Җанны һәм акылны бер Алла гына бирә ала. Булмаса, үле туган балалар булмас иде. 
    - Ә кем аны тәрбияли, ашата-эчерә, киендерә, укыта, төн йокыларын йокламый карый?..
    - Анысы шулай. Ләкин, беренчедән – “һәркем үз ризыгы белән туа”(с), икенчедән - баланың һәркемгә дә Ходай Тәгалә тарафыннан җибәрелгән бүләк икәнен онытмыйк. Ничек кенә булмасын, Ходай бүләгенең кадерен белә белергә кирәк. Һәм, вакыты җиткәч, кире кайтарырга. Ягъни үз таләпләреңнән азат итеп Ходай билгеләгән үзаллы юлга җибәрергә. ... Ибраһим пәйгамбәр Исмәгыйль улын Аллаһ хакына корбан итәргә үзендә көч тапкан кебек... Корбан итеп чалу символ гына. Чын корбан ул – баланы Ходайныкы, дип тану, аңа Хуҗа булудан баш тарту. Ә баланы тәрбияләү, ашату-эчерү һәм башка гамәлләр баласы булган һәркемнең Ходай каршындагы бурычы гына.
    Шулай ук, кемнең дә булса хөрмәтен казанырга уйлаган кеше иң беренче чиратта үзен үзе хөрмәт итәргә тиешлеген яхшы аңлый. Югыйсә, үз хөрмәтенә дә лаек булмагач, кем аны олыласын?

     Димәк, балалары алдында абруй казану һәркемнең үз кулында. Аллага шөкер!

понедельник, 20 июня 2011 г.

Иң күңелле көн яки ничек кәефне күтәрергә

Иң күңелле көн яки ничек кәефне күтәрергә.
Тормыш ул – һәр яшәгән көн. Үткән көн үткән, иртәгәсе әле тумаган... Яшәү ул - бүген. Бүген дигән көнебез һәрвакыт күңелле, шатлыклы, матур үтсен иде. Әммә ләкин дөнья булгач төрле хәлләр була... Гадәттә көндә бер хәл кабатлана:
Иртән торасың,
Эшкә барасың,
Эшләп кайтасың,
Ашыйсың-эчәсең,
Йокларга ятасың.
Ләкин шул, бер карауга, тонык көннәрдә дә әллә ни чаклы ямь, яшәү тәме табып була.
Аның сере гади. Көндә сәгать кичке дүрттән соң (соңрак та ярый, иртәрәк булса тагы да яхшырак) бүген булып үткән кәм дигәндә 10 шатлыклы вакыйганы хәтергә төшереп яныңда булган иптәшеңә санап ишеттерергә кирәк. Яныгызда беркем дә юк икән, махсус дәфтәр башлап шунда язып барырга кирәк. Дәфтәрне шатлыклы вакыйгалар яки күңелле хәлләр, дип атап була, күңелле кәеф сәбәбе, дип атасаң да хуш. Үзегезгә ничек ошый.
Һәр күңелле хәл хәтергә килгән саен кәеф күтәрелеп китә, яшәү дәрте арта, тормыш ямьләнеп китә.
Беренче көннәрне авыррак булды инде унар күңелле хәл табу. Ләкин көн саен шатлыкларым артып кына тора башлады. Хәзер минем һәр бер көнем озыыыын бер шатлык:). Аллага шөкер.
Мин сезнең белән дә уртаклаша алам бүгенге шатлыкларым белән:
1. Мин уяндым! – Аллага Шөкер! Димәк - мин исән!
2. Мин үз өемдә – димәк, Аллага шөкер, - минем торырга урыным бар!
3. Торып юындым – Аллага Шөкер, - сау-сәламәтмен һәм юынырлык суым бар.
4. Гимнастика ясадым!
5. Ахирәтем “Чәйле клуб”ка өмәгә дәшкән иде, барып булыштым. Шөкер: ахирәтем бар, мин аңа ярдәм кулы суза алдым, бик шатланды.
6. Ул мине бик тәмле яңа җәй яшелчәләре белән сыйлады. Ризык киң - Аллага шөкер!
7. Клубка яңа кеше килгән иде. Клуб әгъзасы буларак мин аны чәй белән сыйладым. Бик акыллы егет булып чыкты кунагыбыз. Акыллы кеше белән сөйләшеп утыру – үзе бер сәхрә.
8. Кайткач киемнәремне барладым. Хатын-кыз өчен бик күңелле эш:).
9. Тылсымлы автобуста йөредем. Аның түбәсе урынына йолдызлы зәңгәр күк, ә үзе күбәләкле гөлләр бакчасы.
10. Утырып кызыклы кино карадым.
Сизенәсездер, минем белән бүген булып үткән күңелле хәлләрнең бер чите генә.
“Хәй, син бит эшкә бармагансың, “Чәйле клуб”та кәеф ачып йөрегәнсең”, диючеләр дә булыр. Әлбәттә. Мин бит бүген эштә түгелмен. Кәефле хәлләрне җыя башлаган көнне минем исемлектә эшемдә ирешкән уңышлар, кемнәндер ишеткән комплимент һәм җылы көн тора иде. Ә кәефләрне санамаган вакытта ял көннәре дә ничектер бертөсле, ваемсыз үткән сыман иде. Ә хәзер!..
Ә хәзер минем һәр үткән көнем иң яхшысы һәм һәр көнне дә күңелем күтәренке булырга сәбәп табылып кына тора. Әлһәмделиллаһи шөкер! :)
Азагында исә түбәндәге бер сакаллы анекдотны сөйләп үтәсе килә:
Бер ир заты трамвайда китеп бара, ди. Йөзен чыткан. Уйлана:
“Бер юньле адәм юк тирәмдә, хатын – аждаһа, хуҗа – бер эт шунда”...
Артында блокнот белән ручка тоткан фәрештә яза бара:
“Бер юньле адәм юк тирәмдә, хатын – аждаһа, хуҗа – бер эт шунда”...Үзе яза, үзе уйлый:
“Аптырарсың, көндә шуны сорый. Ник кирәктер инде ул аңа? Тик ни эшлисең. Заказ биргәч – үтәлергә тиеш”.
;)

пятница, 17 июня 2011 г.

Без кемнән ким?

Еш кына ябрәйләр турында "алар шундый бердәм, шундый тату, һәркайда һәм һәрвакытта да бер берсен яклашып, бер берсенә ярдәмләшеп кенә торалар", - дип, сөйлиләр.

Без кемнән ким?

Вьетнамнар турында сөйләүләрдән.
 Шул тиклем үз халкының киләчәген кайгырталар ки, берәр вьетнам баласы ятим кала калса аны берничек тә балар йортына бирмиләр - берәр туган тиешле кешеләре алып үстерә. Туганы булмаса, күршеләре яки күршесенең күршесе. "Вьетнам баласы вьетнам гаиләсендә ата-инә наз-тәрбиясе күреп үсәргә тиеш. Шулай булганда гына аннан телен сөйгән, халкы өчен көйгән ватанпәрвәр үстереп була. Шулай итмәсәң киләчәктә милләтнең югалуы бар".

Без кемнән ким?

"Урысларның балалары да урысча сөйләшә белә икән"(халык сүзе).

Без кемнән ким?

Шундый мисалларны күп китереп була. Кирәген генә тапмыйм. Тик соравымны гына кабатлыйсым килә:

Без кемнән ким?